खरीपाच्या कळा, डोईला झळा
खरपुस उन्हानं, रापला मळा
उठं पाऊस भिडला, शिवार बी अडला
वाफसा येईल मातीला, मुठं धरायची चाड्याला...
कंबर कस तू, नेटानं लढ तू
दाणं टपोरं येतील घामाला...
खरिपातच बघ खुलखुळलं खळं
धाटा धाटाला माळा मोत्याच्या...
(संतोष, 31 मार्च 2010, स. 11.00, सकाळ, पुणे)
(1 जून 2010 च्या दैनिक ऍग्रोवन मध्ये पान नं 2 वर प्रसिद्ध)
Sunday, August 22, 2010
Thursday, August 12, 2010
तुह्या घामाचं मोती दाखव रं...
भावड्या,
पाठीचा इळा, कुरपाचं पाई... चालत नाईत आता !
आता बास झालं शिकणं तुव्ह, तु यकदाचा घरी यं रं...
वझी लापलाप करत्यात पाठीवं
चमाकत्यात खवाटं, पाठाड, कंम्बर, गुडघं
कॉपरांच्या वर हात बी जात नाय
घर दार वावार वाऱ्यावं सोडून
लॉकाच्या चाकरीत काय राम ?
मंग तुपल्या आज्या बापाची वावरं
काय गावावं ववाळून टाकायची का ?
मपल्या पाठीच्या इळ्यावरलं वझं
तुह्या तरण्या खांद्यांवर टाकायचं
माव्हं सपान, माही उभारी, माही जिद
सगळं पुसाट व्हायला लागलियं रं...
यकुलता येक ल्येक, रमलाय श्यहरात
आता तिकडचीच फटाकडी बघंल,
मग कसली येतायेत राजा राणी गावाला...
म्हातारा म्हातारी बसतील इथं ढुंगाण खरडत
आन् वावरांनी माजलं कांगरेस, हाराळ
झुंबरी-हौशीचं टोमणं जाळत्यात रं...
काय शिकायचं ते शिक
शिकायचंय तव्हर शिक
पण यकदाचा घरी यं रं...
तुह्या डोक्यात यईल तसं वावरं पिकू
म्या बांधाचं गवात कापील, तू वझी वहा
म्या खुरपिल, तू पाणी भर, फवारा धर
तु म्हणशील तसं करु
काहीही कर,
पण डोळं मिटायच्या आत
म्हतारा म्हातारीच्या गौऱ्या नदीवर जायच्या आत
भावड्या,
एकदा का व्हयना
पण तुह्या घामाचं मोती दाखव रं...
तुह्या घामाचं मोती दाखव रं...
(संतोष, 12 ऑगस्ट 2010, रात्री 9.45, शनिवारवाडा, पुणे)
(20 ऑगस्ट 2010 रोजी दै. ऍग्रोवनच्या पहिल्या पानावर प्रसिद्ध)
पाठीचा इळा, कुरपाचं पाई... चालत नाईत आता !
आता बास झालं शिकणं तुव्ह, तु यकदाचा घरी यं रं...
वझी लापलाप करत्यात पाठीवं
चमाकत्यात खवाटं, पाठाड, कंम्बर, गुडघं
कॉपरांच्या वर हात बी जात नाय
घर दार वावार वाऱ्यावं सोडून
लॉकाच्या चाकरीत काय राम ?
मंग तुपल्या आज्या बापाची वावरं
काय गावावं ववाळून टाकायची का ?
मपल्या पाठीच्या इळ्यावरलं वझं
तुह्या तरण्या खांद्यांवर टाकायचं
माव्हं सपान, माही उभारी, माही जिद
सगळं पुसाट व्हायला लागलियं रं...
यकुलता येक ल्येक, रमलाय श्यहरात
आता तिकडचीच फटाकडी बघंल,
मग कसली येतायेत राजा राणी गावाला...
म्हातारा म्हातारी बसतील इथं ढुंगाण खरडत
आन् वावरांनी माजलं कांगरेस, हाराळ
झुंबरी-हौशीचं टोमणं जाळत्यात रं...
काय शिकायचं ते शिक
शिकायचंय तव्हर शिक
पण यकदाचा घरी यं रं...
तुह्या डोक्यात यईल तसं वावरं पिकू
म्या बांधाचं गवात कापील, तू वझी वहा
म्या खुरपिल, तू पाणी भर, फवारा धर
तु म्हणशील तसं करु
काहीही कर,
पण डोळं मिटायच्या आत
म्हतारा म्हातारीच्या गौऱ्या नदीवर जायच्या आत
भावड्या,
एकदा का व्हयना
पण तुह्या घामाचं मोती दाखव रं...
तुह्या घामाचं मोती दाखव रं...
(संतोष, 12 ऑगस्ट 2010, रात्री 9.45, शनिवारवाडा, पुणे)
(20 ऑगस्ट 2010 रोजी दै. ऍग्रोवनच्या पहिल्या पानावर प्रसिद्ध)
Sunday, August 8, 2010
उपराळा
जुन्या निपचित वाटंवर
अवचित तुझा पायरवं
पायधुळंच्या ताज्या खुना
आणि उद्धस्त घराची आठवण...
उरापोटात आटलाय पान्हा
आटल्या पापण्या आटले ओठ
रितं कपाळ, रितं हात, रितं पोटं
रित्या आठवांची खाटी मोट...
रोज त्याच वळणावर
आठवणींचं मोहळ पुन्हा
हजारदा भोकसून भाले
जुन्याच जखमा ताज्या पुन्हा...
नको नको म्हणता म्हणता
त्याच क्षणांचा उपराळा पुन्हा
रात्र रात्र तळमळती
ओल्या कुशीतलं जळणं पुन्हा...
काळ्या पांढऱ्याचा भुलभुलय्या
बऱ्यावाईटाचा हिशेब पुन्हा
रोजचं मरण, रोजचंच सरण
घंट्याच्या जगण्याचा घोळ पुन्हा...
(संतोष, 8 ऑगस्ट 2010, शनिवारवाडा, रात्री 9.00)
अवचित तुझा पायरवं
पायधुळंच्या ताज्या खुना
आणि उद्धस्त घराची आठवण...
उरापोटात आटलाय पान्हा
आटल्या पापण्या आटले ओठ
रितं कपाळ, रितं हात, रितं पोटं
रित्या आठवांची खाटी मोट...
रोज त्याच वळणावर
आठवणींचं मोहळ पुन्हा
हजारदा भोकसून भाले
जुन्याच जखमा ताज्या पुन्हा...
नको नको म्हणता म्हणता
त्याच क्षणांचा उपराळा पुन्हा
रात्र रात्र तळमळती
ओल्या कुशीतलं जळणं पुन्हा...
काळ्या पांढऱ्याचा भुलभुलय्या
बऱ्यावाईटाचा हिशेब पुन्हा
रोजचं मरण, रोजचंच सरण
घंट्याच्या जगण्याचा घोळ पुन्हा...
(संतोष, 8 ऑगस्ट 2010, शनिवारवाडा, रात्री 9.00)
Subscribe to:
Posts (Atom)