चारोळ्या आणि सारोळ्या (2003-05) 1

1) प्रीती

चंद्र चांदणे, सुर्य तारे

बस्स आता थकलो आहे...

चांदण्यात चंद्राच्या

प्रीतीसच मुकलो आहे...

• तीन चार वर्षे माझी एक डायरी हरवलेली होती. काल-परवा घर बदलताना ती सापडली. तिच्यातील चारोळ्यांनी आठवणींचा जुना खजिना पुन्हा एकदा खुला झाला. या चारोळ्या-सारोळ्या (सहा ओळींच्या कवितेला मी सारोळी म्हणतो) माझी 2003 ते 2005 या काळात कृषी महाविद्यालयात शिक्षण घेत असतानाची स्पंदनं आहेत. यातील अनेक स्पंदनं कॉलेजच्या "स्पंदन' या पाक्षिकात प्रसिद्ध झालीत. (मी काही काळ त्याचा संपादक असल्याने म्हणा हवं तर). आता या चारोळ्या, सारोळ्या वाचल्या की माझं मलाच हसू येतं. कधी कधी माझ्या वैचारीक दारिद्रयाची लाजही वाटते. पण या प्रत्येक चारोळी किंवा सारोळीसोबत कॉलेजमधील किस्से, कहाण्या, गोष्टी धांगडधिंगा आठवल्या की बरं वाटतं. आपण असेही होतो, हे पचायला अवघडही जातं. पण ईलाज नाही. जरा आहे तसा आहे. पटलं तर घ्या... नाही तर आपली वेवलेंथ वेगळी आहे... असं समजा !

• 2) ऍग्री

तु म्हणतेस तुझी माझी

जोडी काय न्यारी आहे...

मला मात्र माझी

बीएस्सी ऍग्रीच प्यारी आहे...

• 3) अंत

एकदाच घ्यावा छंद

आरंभ अंत सौख्याचा

एकदाच व्हावे धुंद

आरंभ अंत सुखाचा

एकदाच व्हावे अंध

आरंभ अंत जिवनाचा

• 4) सरण

जेवण झाल्यावर ढेकर कुणीही देतं

मी जेवणाआधी दिलाय

दिवसभर तर कुणीही जागतं

मी रात्री जागवल्यात

मेल्यावर तर कुणीही जळतं

मी तर जिवंतपणी जळतोय...

• 5) अर्धा डाव

तू असं कुणाकडं

पुन्हा कधीही पाहू नकोस

आशेचं मृगजळ दावून

अर्ध्यावरती सोडू नकोस

• 6) गुलाबाचा काटा

गुलाबाचा काटा

कधी कधी जास्तच अडतो

पाकळीचा सुवास मग

फुलालाच नडतो...

• 7) धोतरा

तुला विसरता विसरता

मी मलाच विसरुन गेलो

गुलाब गंधाच्या आशेने

धोतऱ्यात अडकून गेलो

• 8) ह्दयाचे काटे

तिच्या मोहक हास्यासाठी

गेलो प्रेमाचिये वाटे

बोचतात मला आता

माझ्या ह्यदयाचे काटे

• 9) काटा

तुझ्या सरड्या प्रेमाला

सापासारख्या हजार वाटा

मग मलाच का समजतेस

बाभळीचा जहाल काटा

• 10) पालवी

प्रत्येकाच्या आयुष्यात

नेहमी असंच होतं का

पालवी फुटण्याआधी

झाडंच जळून जातं का