कांजा

कांजा पावरा
एकला जगला
भाग भाग भागला
थकला, सातपुड्यात विसावला 
कांज्या अधिक बायकू बरोबर पोरं
पोरांची रांग, वंशाला भांग, जगण्याला थांग
थांगाच्या आशेनं पै पाहूण्यांची रांग
मग एकट्या कांजाचा कांजापाडा झाला
सातपुड्याच्या पिसाट पावसात खडा झाला
चिखलावं थांपून चिखल, भेंड्यांनी रचावी भिंत
तसा हा भेंडा झाला, उरावं उभं भिताड...
खरंच... कांजा माणूस नाही, भिताड हे...

(संतोष डुकरे, शिरपूर - धुळे, कांजा पाड्यावर)