पावरी

ती जागा सोडून चार दिवस झाले
अजूनही मन तिथंच घुटमळतंय
शेणामातीत सारवलेल्या बांबूच्या काड्या
सागवानी चौपाईला विणलेल्या दोऱ्या

चांदीच्या बांगड्यांचा मंद नादंकार
कमरपट्ट्याच्या लयीला, पैजनं जोडव्यांची साथ
पापण्यातून पापण्या, बुब्बुळांची चुळबुळ
जगण्याची आसक्ती, अन् स्वातंत्र्य स्वच्छंदी

नजरेच्या नात्याला ना नाव ना बंध
त्या दोघींचं... अवघं अस्तित्व बेधुंद
अवखळ लाघव कांतीचे अर्जव पदराची वळवळ
रानच्या पाखरांची उभ्या रानात सळसळ

लेक-माय की सासू-सुनबाय
ठावूक नाही..
रांजली गांजली की भिंगर भिवरी
ठावूक नाही
रुतून बसलिये काळजात फक्त
पावरी कृती, आकृती, अदा, मर्यादा !

(संतोष डुकरे @ सातपुड्याच्या कुशीतील कुठला तरी पावरी पाडा, जळगाव)