पाऊस आज पुन्हा आला,
तुला मला खिजवायला...
पेटलोच चुकून पाण्याने,
जळण्याआधी विझवायला...
पाऊस म्हणतोय साथ दे,
ह्दयाच्या भाषेला...
झाकशिल कशी बहरात या,
उमलत्या कळीच्या गंधाला...
पण, त्याला तरी काय माहीत,
आपला बदललाय पावसाळा...
आता खिडकीतूनच पाहिन मी,
तुला पावसात भिजताना...
तुझी चिंब पन्हाळी,
कमरेवर त्याचा हात...
तू झेलत राहशील पाऊस
नव्या पावसात नवी बात
माझा पाऊस कौलावर
मी कोरडाच घरात
तुला भिजलेली पाहिन मी
ओल्या पापण्यांच्या आत....
(संतोष, 12 जून 2010, रात्री 9.30, कोथरुड, पुणे)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment