माझ्या मनात तुझं येणं जाणं
असंच सुरु असतं.
कधी वाऱ्यावर वरात
तर कधी वरातीत वारे
वेळी अवेळी घुमतच असतं...
तुझ्या आठवणींचे वादळ
मला असंच उधळंत असतं.
उधळून जाण्याची नशा
उधळून टाकण्याची अदा
अन उध्वस्त होण्याची हौस
सारं काही स्मरत असतं...
आठवणींचे मोरपीस
विस्मृतीची गोधडी
आलटून पालटून फिरतच असते.
मोरपिसाच्या फटींतून
गोधडीच्या ठिगळांतून
तुझंच रूप पाझरत असतं...
संतोष (कॉलेज ऑफ ऍग्रीकल्चर, 2003)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment