तुला पाहता पाहता
मी मलाच विसरुन गेलो
रस्त्यावर आयुष्याच्या
उताराने घसरत गेलो...
जिवनाच्या खड्ड्या खड्ड्यात
पावलो पावली अडकत गेलो
तुझ्या खोट्या आशेपाई
थिनगिनेही भडकत गेलो...
प्रकाशाच्या आशेनं
मी रात्र रात्र जागत गेलो
रात्र कधी संपलीच नाही
मी अंधारातच झोपी गेलो...
संतोष (20/1/2005, हॉटेल ओंकार, सरळगाव, ता. मुरबाड, जि. ठाणे)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment