तुझी माझी अबोल प्रीती
कधी कुणाला कळलीच नाही
ना तुझी मला,
ना माझी तुला...
माझ्या प्रेमाचं मुकं पाखरू
तुझ्या अंगणी फिरकलंच नाही
ह्दये पेटून सुद्धा
ओठ कधी फुललेच नाहीत...
धरती आभाळाच्या मधे
ढग कधी फिरकलेच नाहीत
उन्हामागून पावसाळे गेले
पण श्रावण कधी बरसलाच नाही
माझे धेय्य तुझ्यापाशी
तुझे धेय्य माझ्यापाशी
पण साद कधी मिळालीच नाही
रस्ते कधी जुळलेच नाहीत...
तुझी माझी अबोल प्रीती
कधी कुणाला कळलीच नाही
ना तुझी मला,
ना माझी तुला...
संतोष (कॉलेज ऑफ ऍग्रीकल्चर, 2003)
Tuesday, September 1, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
nice poem santosh
Post a Comment