दिवस गेला
रात्र गेली
रान दिव्याची
वात गेली
दिव्याची वात
सुखाची राख
दुःखाच्या गंगेत
वाहतंच राहिली
साथीची साथ
आखडता हात
काकणांची कणकण
बंद झाली
घंटेचा नाद
टाळ्यांची साद
देवळाच्याही गाभाऱ्यात
रात्र झाली...
संतोष (कॉलेज ऑफ ऍग्रीकल्चर, जानेवारी 2005)
Wednesday, September 2, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
chan ahe kavita, aavadli
Post a Comment