Wednesday, September 2, 2009

रात्र

दिवस गेला
रात्र गेली
रान दिव्याची
वात गेली

दिव्याची वात
सुखाची राख
दुःखाच्या गंगेत
वाहतंच राहिली

साथीची साथ
आखडता हात
काकणांची कणकण
बंद झाली

घंटेचा नाद
टाळ्यांची साद
देवळाच्याही गाभाऱ्यात
रात्र झाली...

संतोष (कॉलेज ऑफ ऍग्रीकल्चर, जानेवारी 2005)

1 comment:

Ajay Sonawane said...

chan ahe kavita, aavadli