चंद्र म्हणू की चांद तुला मी...
तू अंकुरत्या भूईचा भास
स्वप्न म्हणू की सत्य तुला मी...
चैत्र म्हणू की चैत्राली बास
उडती पापणी डोळ्यांवरती
लवली भुवई बोलण्याकाही
वेड्या बटीचा अल्लड चाळा
अन् कर्णफुलांची अस्वस्थ थरथर
ओठ लपवती दंतपंक्तींना
गाल खुलवती तव नयनांना
नाकी चमके चमकी छान
गळा तुळशी माळेचं भान
मी सांभाळू किती डोळ्यांना
नजरा लोकांच्या झाल्यात द्वाड
काजळ तिळभर रोव गाली
अन् घरी जाऊन दृष्ट काढ
चंद्र म्हणू की चांद तुला मी...
चैत्र म्हणू की चैत्राली बास
(संतोष, 6 जुलै, 10ः30 pm)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment